बापाने कर्ज काढून मुलाला शिकवले, मुलाला बारावीत एका विषयात फक्त 17 गुण मिळाले.. वडिलांनी..

अनेकदा असे घडते की काही मुलांना अभ्यासात रस नसतो किंवा ते अभ्यासाला जास्त महत्त्व देत नाहीत. त्यामुळे ते परीक्षेत नापास होतात किंवा त्यांना चांगले गुण मिळत नाहीत. आता अशाच एका मुलाची कहाणी समोर आली आहे, जी अनेकांना प्रेरणा देणारी आहे.

अमरेलीच्या पुढे मोटा अंकडिया नावाचे गाव आहे. या गावात राहणारे कनुभाई सेंजानी यांनी आपला मुलगा हार्दिक याच्या शिक्षणासाठी व्याजावर पैसे घेतले आणि हार्दिकला राजकोट येथील एका स्वयंसहाय्यता शाळेत पाठवले. बारावीचा सायन्सचा निकाल लागला, त्यात हार्दिकला भौतिकशास्त्रात केवळ 17 गुण मिळाले आणि तो नापास झाला.

बापाने कर्ज काढून मुलाला शिकवले, मुलाला बारावीत एका विषयात फक्त 17 गुण मिळाले.. वडिलांनी..

बाकीच्या विषयांत देखील फारसे चांगले गुण मिळाले नाहीत. वडिलांनी व्याजावर पैसे घेऊन मुलाला शिकवले होते त्यामुळे राग येणं साहजिक आहे आणि पण मुलगा हार्दिकचे मनोधैर्य खचू नये म्हणून कनुभाई काहीच बोलले नाहीत, ते फक्त म्हणाले, ‘बाळा, काळजी करू नकोस, परीक्षा महिनाभरानंतर परत येईल तू एका विषयात नापास झाला आहेस, त्यामुळे ती परीक्षा पास कर आणि पुढचा अभ्यास कर.” हार्दिकने दुसऱ्यांदा परीक्षा दिली आणि ती परीक्षा उत्तीर्ण केली.

तिसऱ्या सेमिस्टरमध्येही 3 विषयात नापास झाला.

हार्दिकने रसायनशास्त्र विषयासह B.Sc. सुरु केले आणि B.Sc चा अभ्यास इंग्रजीत असल्याने त्याला फारसा समजत नव्हता, त्यामुळे पहिल्या सेमिस्टरमध्ये तो मुख्य 4 पैकी 3 विषयात नापास झाला. दुसऱ्या सेमिस्टरमध्येही 3 विषयात नापास तर तिसऱ्या सेमिस्टरमध्येही 3 विषयात नापास झाला.

मुलाचा निकाल पाहून एके दिवशी वडिलांनी त्याला आपल्याजवळ बसवले आणि सांगितले की, जर त्याला अभ्यासात आवडत नसेल तर त्याने शेती करावी. हार्दिकने पूर्णवेळ शेतात जायला सुरुवात केली पण तिथे काम केल्यावर काही दिवसातच त्याला समजले की हे काम करण्यापेक्षा अभ्यास करणे चांगले आहे.

त्यानंतर वडिलांनी दिलेल्या या अनोख्या अनुभवाचा हार्दिकवर इतका परिणाम झाला की, त्याने उत्कटतेने अभ्यास करण्यास सुरुवात केली आणि चौथ्या सत्रात सर्व विषयांत उत्तीर्ण होण्याबरोबरच मागील वर्षांत ज्या विषयात तो नापास झाला होता त्या विषयात देखील उत्तीर्ण झाला. पाचव्या सेमिस्टरला आल्यावर त्यांनी प.प्र.मुखस्वामी महाराजांच्या संस्थेतर्फे प्रकाशित मासिक ‘स्वामिनारायण प्रकाश’ मध्ये ‘आदर्श विद्यार्थी कसे व्हावे?’ या विषयावर एक लेख वाचला, ज्याने हार्दिकला अधिक मेहनत करण्याची विशेष प्रेरणा आणि बळ दिले.

पाचव्या सेमिस्टरमध्ये तो त्याच्या कॉलेजमध्ये रसायनशास्त्रात दुसरा आला, त्यामुळे त्याचा आत्मविश्वास वाढला. कॉलेजच्या शेवटच्या वर्षात त्याने एवढी चांगली कामगिरी केली की तो डिस्टिंक्शनसह रसायनशास्त्रात पहिला आला. या अभ्यासानंतर हार्दिकने एम.एस्सी.केले. त्यासाठी त्याने चार ठिकाणी अर्ज केले आणि त्याची मेहनत बघा त्याला सर्वच ठिकाणी प्रवेश मिळाला.

कॅम्पस इंटरव्ह्यूमध्ये त्याला नोकरी मिळाली पण पुढे अभ्यास करायचा होता म्हणून सौराष्ट्र विद्यापीठाची पीएच.डी. प्रवेश परीक्षा उत्तीर्ण झाल्यानंतर त्यांनी पीएच.डी.चा अभ्यास सुरू केला. दरम्यान त्याला सरकारी कंपनी ओएनजीसीमध्ये चांगल्या पगाराची नोकरी मिळाली.

नोकरीबरोबरच त्यांनी अभ्यासही सुरू ठेवला. त्याने नुकतेच पीएच.डी. पण पूर्ण केले. या कथेवरून असे म्हणता येईल की आपण अयशस्वी झालो किंवा खराब निकाल मिळवला तरी सर्व काही संपलेले नाही. हार्दिक सारख्या अनेक विद्यार्थ्यांनी हे सिद्ध केले आहे की जर तुमचा स्वतःवर विश्वास असेल तर तुम्ही जिद्दीने आणि धैर्याने यशाची शिखरे पादाक्रांत करू शकता.

Bsc

School

Scholarship

Boys

Interview